20 Maja 2012- Uroczycstość Wniebowstąpienia Pańskiego

Ta uroczystość jest pamiątką Wniebowstąpienia Pana Jezusa do nieba,do domu Ojca.Warto przy tej okazjii zastanowić się nad sobą ? ileż to razy buntujemy się przeciwko Bogu,choć mimo wszystko każdy z nas wie że tyle razy tracimy,ile razy odchodzimy od Miłosiernego Serca Boga.Mimo XXIw. nic się nie zmieniło człowiek od stworzenia świata zawsze buntował się Panu Bogu, buntując się człowiek nie jednokrotnie tracił sens istnienia, jego serce przepełnia nie słuszna złość na Pana Boga a Bóg mimo wszystko zawsze był i nadal jest hojny w przebaczeniu ,to on pierwszy zwraca się do człowieka i tylko człowiek może wrócić do niego i odkryć sens swojego życia dlatego nasze winy są jak ziarenka piasku wobec wysokiej góry miłosierdzia Bożego. Jak nie jednokrotnie widać sposób pojmowania Boga przez ludzi zazwyczaj różnił się jedni kochali go ponad życie, inni nienawidzili za to co im zrobił, jedno jest pewne, że nieważne co do niego czuli, nie ważne że człowiek chciał zbudować świat bez Boga, nie ważne że dla wielu z ludzi Bogiem stał się pieniądz zawsze, nawet w obliczu największych tragedii człowiek zawsze był przekonany o jego istnieniu nawet gdy człowiek nie dokąca ma świadomość że Bóg jest miłosierny. I choć ludzie często zapominają o Bogu żyją tak jakby Bóg nie istniał to mimo wszystko zawsze o nim w taki czy inny sposób pamiętają. Mimo naszych ułomności, słabości człowiek został stworzony dla nieba,szatan złamał drabinę, która tam prowadziła a Chrystus ją na nowo odbudował umierając za nas. Żyjemy nie wątpliwie na tym świecie jak we mgle. Ale wiara jest wiatrem rozwiewającym mgłę. Więc tym bardziej warto w końcu skończyć z naszym chorym stereotypem i warto zawołać tak ja mawiał św.Augustyn :

"Późno Cię ukochałem, Piękności dawna i zawsze nowa ! We mnie byłeś ,ja zaś byłem na zewnątrz i na zewnątrz Cię poszukiwałem … Sam pełen brzydoty, biegłem za pięknem, które stworzyłeś.Byłeś ze mną, ale ja nie byłem z Tobą. Z dala od Ciebie trzymały mnie stworzenia, które nie istniałyby w ogóle, gdyby nie istniały w Tobie. Przemówiłeś, zawołałeś i pokonałeś moją głuchotę .Zajaśniało twoje światło usunęło moją ślepotę ‘’